Pożegnanie Tomasza Jabłońskiego

„Tomjab”, bo pod takim sieciowym pseudonimem go znaliśmy, był człowiekiem nietuzinkowym. Nie tylko specjalistą o ogromnej wiedzy informatycznej, lecz także człowiekiem o niebywałej erudycji i szerokim spojrzeniu na świat, którym wielokrotnie potrafił zaskoczyć podczas rozmów i spotkań. Mimo że wiecznie zasypany zadaniami „na już”, zawsze znajdował czas na pomoc – często traktowaną jako priorytet, nawet jeśli formalnie nim nie była. Z charakterystycznym poczuciem humoru, komentując w mailu procedurę rozwiązania problemu. Zawsze optymistyczny, choć z dystansem podchodzący do wielu technologicznych trendów. I nie sposób było nie przyznać mu racji – bo bardzo często miał ją po prostu on.

Tomjab, trudno będzie nam bez Ciebie. Mimo że w ostatnich latach nie byłeś już jedynym adminem technicznym w całym PCSS, jak na początku, dla wielu spraw pozostawałeś ostatnią deską ratunku – choćby dzięki ogromnemu doświadczeniu i długiej znajomości systemów, ludzi i historii. Zabraknie Twoich długich maili, każdego początku korespondencji, w którym na każde „Hej!” odpowiadałeś niezmiennie: „Ho!”. Tego pustego miejsca nie da się zastąpić – przede wszystkim w relacji z Tobą: życzliwym kolegą, mądrym doradcą, bardzo dobrym człowiekiem.

Świat miał inne plany. Ty na pewno miałeś swoje. O stos rzeczy do zrobienia zadbać musi już ktoś inny. Ale Twój kawałek miejsca w PCSS zostanie z nami na zawsze – w pamięci, w codziennej pracy, w sposobie myślenia.

Do zobaczenia, Tomku.

Razem z wszystkimi koleżankami i kolegami z Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego łączymy się w bólu z Rodziną i Bliskimi Tomasza Jabłońskiego.