Podsumowanie projektu INSENSION

Podsumowanie projektu INSENSION

W październiku zakończyły się prace badawczo-rozwojowe nad systemem wsparcia interakcji osób z głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną prowadzone w koordynowanym przez PCSS projekcie INSENSION. W środę, 15 grudnia, konsorcjum przedstawiło wyniki zrealizowanych prac w trakcie spotkania z ekspertami Komisji Europejskiej związanymi z końcową oceną projektu. Spotkanie odbyło się online.

​Niezwykle ciekawy i skierowany do wyjątkowej grupy odbiorców projekt INSENSION skupiał się na stworzeniu platformy ICT pozwalającej osobom z głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną na korzystanie z aplikacji i usług cyfrowych, które mogą poprawić jakość ich życia, zwiększyć ich zdolność do samostanowienia i wzbogacić ich życie. Docelowi użytkownicy końcowi proponowanego rozwiązania są w stanie korzystać wyłącznie z niekonwencjonalnych, niesymbolicznych środków interakcji z ich otoczeniem. Dlatego też platforma zapewnia technologiczne środki do bezproblemowego i elastycznego rozpoznawania wysoce zindywidualizowanych, niesymbolicznych sygnałów behawioralnych osób z tego typu niepełnosprawnością.

Projekt INSENSION (Program Horyzont 2020) był realizowany przez interdyscyplinarny zespół badaczy z Polski, Niemiec, Hiszpanii i Słowenii, a liderem międzynarodowego konsorcjum naukowo-przemysłowego było Poznańskie Centrum Superkomputerowo-Sieciowe. Specjalizowane prace badawczo-rozwojowe w zakresie technologii ICT prowadziły wraz z PCSS zespoły Information and Communication Technology Centre Foundation CTIC i Jožef Stefan Institute. Wiedzą z zakresu pedagogiki specjalnej i charakterystyki głębokie złożonej niepełnosprawności intelektualnej specjalistów ICT wspomagał czołowy europejski zespół naukowy w tym obszarze wywodzący się z Heidelberg University of Education oraz praktycy ze Stowarzyszenia Na Tak. Potencjał komercjalizacyjny opracowywanej w projekcie technologii oceniała spółka Harpo sp. z o.o.

Wykorzystano najnowsze osiągnięcia szeregu dyscyplin ICT, wyposażając proponowaną platformę wspomagającą w mechanizmy rozpoznawania zachowań oparte na technologiach rozpoznawania gestów, mimiki twarzy i wokalizacji oraz zaawansowane metody z obszaru sztucznej inteligencji. Platforma była tworzona w modelu projektowania włączającego (inclusive design paradigm), w którym osoba z niepełnosprawnością oraz jej opiekunowie bezpośrednio uczestniczyli w procesie badawczo-rozwojowym przez cały czas trwania projektu.

System, którego prototyp powstał w wyniku prac projektowych, ma za zadanie rozpoznawać tzw. niesymboliczne zachowania osób z głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną, interpretować je jako intencje do utrzymania bądź zmiany sytuacji w otoczeniu swojego użytkownika i, jeśli jest taka potrzeba, podjąć niezbędne działania. Dzięki systemowi osoby z głęboką złożoną niepełnosprawnością intelektualną zyskują możliwość przekazania opiekunom informacji o swoich potrzebach za pomocą krótkich wiadomości tekstowych, włączenia ulubionej muzyki czy kontrolowania urządzeń w swoim inteligentnym pokoju.